Szpotawość stóp 0
Szpotawość stóp

Każdy przyszły rodzic marzy tylko o jednym — by dziecko, które się narodzi, było w pełni zdrowe. Kiedy po narodzinach maluszka można zauważyć wyraźną anomalię w ułożeniu stópki lub dwóch nóżek, pojawia się lęk o przyszłość i rozwój maluszka. Stopa końsko-szpotawa to wada wrodzona, która uniemożliwia dziecku prawidłowy rozwój i poruszanie się. Sytuacja jest trudna, ale nie przegrana. Współczesna medycyna umożliwia zminimalizowanie skutków wady i dysponuje sposobami, by przywrócić dziecku pełną sprawność.

 

 

Szpotawość stóp — przykre statystyki

1-2 dzieci na 1000 urodzeń ma wrodzoną stopę końsko-szpotawą. Oznacza to, że codziennie w naszym kraju rodzi się jedno dziecko z tą wadą, a na całym świecie na świat przychodzi taki maluch co 3 minuty. Dziecko z tą wadą ma krótkie ścięgno Achillesa, które unosi piętę do góry, a palce kieruje ku dołowi. Jednocześnie pięta jest odwrócona, ściągnięta na zewnątrz, dlatego stopa wygląda, jakby była przykurczona, łydka natomiast jest smukła, znacznie chudsza niż w zdrowej nóżce.

Wygląd stopy końsko-szpotawej można porównać do zakończenia kija od golfa. Bardzo często deformacja dotyczy obu stóp i częściej występuje u chłopców niż u dziewczynek.

Szpotawość — cechy charakterystyczne

Wadę określa się czterema łacińskimi słowami: cavus, adductus, varus oraz equinus.

  • Cavus to nadmierne wydrążenie łuku podłużnego stopy. Brzeg stopy jest uniesiony pod wpływem za krótkich ścięgien.
  • Adductus to ograniczenie ruchu stopy na zewnątrz spowodowane skróconymi ścięgnami i więzadłami.
  • Verus — pięta kieruje się do wewnątrz.
  • Equinus, czyli ustawienie końskie, najpoważniejsza cecha wady. Stopa wygląda, jakby utrzymywała się tylko na palcach. To przyczyna zbyt krótkiego ścięgna Achillesa.

 Ponadto pojawia się atrofia mięśniowa, czyli zanik mięśni w łydce.

 

 

Przyczyny szpotawości stóp

Wada stopy rozwija się już w okresie prenatalnym.

  • Idiopatyczna — przyczyna jest nieznana. Dziecko jest ogólnie zdrowe.
  • Ułożeniowa — gdy dziecko jest niekorzystnie ułożone w macicy, np. w ciąży bliźniaczej lub przy okręceniu pępowiną. Wada ta może samoczynnie ustępować.
  • Genetyczna — związana z mutacjami genów, atrogrypoza.
  • Neurogenna — o podłożu neurologicznym, np. przy porażeniu mózgowym albo w wyniku przepukliny oponowo-rdzeniowej.
  • Teratogenna - efekt infekcji wirusowej przebytej przez ciężarną albo następstwo przyjmowania leków i narkotyków przez ciężarną.

 

Leczenie szpotawości

Jesteś rodzicem dziecka z wadą wrodzoną? Na pewno czujesz się zupełnie rozbity i bezradny. Musisz jednak jak najszybciej poszukać pomocy i zaufać specjalistom. Leczenie stopy szpotawej powinno zacząć się jak najszybciej. Podstawowa metoda leczenia polega na założeniu gipsów korekcyjnych na stopy i to już w pierwszych dniach po narodzinach. O tym, czy metoda zadziała, decyduje stopień zaawansowania wady i czas rozpoczęcia leczenia.

 

Medycy już kilka dekad temu wypracowali schemat, który sprawdza się w ponad 70% przypadków. Leczenie sposobem Ponsetiego podzielona jest na kilka etapów:

  1. redresje, czyli manipulacje zmieniające ustawienie stopy. Etap polega na założeniu gipsów korekcyjnych, które zmieniane są co 7-10 dni. Korektę uzyskuje się po około 4-6 zmianach gipsu.
  2. tenotomia przezskórna — przezskórne przecięcie ścięgna Achillesa. To zabieg, który wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym po uzyskaniu wstępnej korekcji. Polega na przecięciu ścięgna Achillesa i korekcji ustawienia stopy. Ponownie małemu pacjentowi zakłada się gips korekcyjny. Gips zmieniany jest co dwa tygodnie.
  3. najdłuższy etap trwa do momentu, aż dziecko ukończy 3 lata. Polega na założeniu szyny korekcyjnej Denis-Brownea, która wygląda jak dwa buty przykręcone do pręta. Dzięki szynie lekarz ustawia stopy dziecka w prawidłowym ułożeniu. Na początku dziecko używa szyny przez 23 godziny na dobę, a po ukończeniu 6 miesiąca życia czas ten skraca się o 1 godzinę miesięcznie. Maluch, który ma 12 miesięcy, używa szyny około 12 godzin na dobę, zwykle podczas snu. Dodatkowo jest poddawane rehabilitacji i ćwiczeniom rozciągającym ścięgna.

 

Stosowanie tej metody pozwala w wielu przypadkach na taką korektę wady, że dziecko będzie poruszać się prawidłowo, bez bólu, będzie mogło uprawiać sport i żyć aktywnie. Jednak stopa zawsze będzie krótsza oraz szersza od zdrowej, a łydka będzie szczuplejsza. Wadę do 3 roku życia dziecka można skorygować, ale w 30 procentach przypadków może ona wracać. Jeśli stopa znowu zacznie się ustawiać nieprawidłowo, stosuje się leczenie operacyjne.

 

 

 

Operacyjne leczenie wykorzystuje się także wtedy, kiedy mamy do czynienia ze stopami końsko-szpotawymi neurogennymi oraz z wadami powstałymi w przebiegu artrogrypozy. Wcześniej także stosuje się gipsy korekcyjne, ale po to, by przygotować stopy do leczenia operacyjnego.

 

  

 

Warto pamiętać, że zawsze leczenie wrodzonej stopy końsko-szpotawej jest trudne i czasochłonne. Wynik terapii zależy od umiejętności i doświadczenia lekarza oraz w bardzo dużej mierze od sumienności i cierpliwości rodziców. Współpraca medyków z opiekunami dziecka jest więc bardzo ważna i to przez długie lata

Zobacz wszystkie produkty z kategorii szpotawość stóp

Tutaj

Komentarze do wpisu (0)

do góry
Sklep jest w trybie podglądu
Pokaż pełną wersję strony
Sklep internetowy Shoper Premium